17 maja 1902 archeolog Valerios Stais odkrył, że wydobyta ze statku bryła brązu zawiera w środku koło zębate.
Z początku myślano, że to jest średniowieczny zegar, który spadł na wrak statku, gdyż tak skomplikowanych urządzeń nie znano w tamtych czasach. Badania jednak wykazały, że jest to przedmiot starożytny z II w. p.n.e. (niektórzy nawet twierdzą, że jeszcze wcześniej powstało)
Z początku nikt nie wiedział do czego mechanizm z Antykithiry miał służyć.
W latach 50 zeszłego wieku, Derek J. de Solla Price (Brytyjski historyk) przeprowadził badania.
Według niego mechanizm z Antykithiry astronomiczny kalkulator służący do precyzyjnego przewidywania wzajemnych położeń Księżyca, Słońca, i Planet.
Derek J. de Solla Price, zbudował na jego podstawie model, kolejni badacze go poprawiali.
Najwierniejsza rekonstrukcja mechanizmu z Antykithiry powstała w roku 2006 przez zespół Greckich i Brytyjskich badaczy.
Wykorzystali rentgen komputerowy, który wykazał, że mechanizm z Antykihiry jest o wiele bardziej skomplikowany.
Udało się odczytać większość inskrypcji. Tarcza z przodu pokazywała ruch Księżyca i Słońca, fazy księżyca ukazywały się na tle zodiaków.
Tarcza z tyłu synchronizowała kalendarz słoneczny z kalendarzem księżycowym oraz pokazywała zaćmienie słońca i księżyca.
Prawdopodobnie mechanizm z Antykithiry pokazywał również wschody i zachody gwiazd, gwiazdozbiorów i 5 znanych w tamtych czasach planet.
Kto wykonał mechanizm z Antykithiry tego nie wiadomo.
Więcej informacji na temat mechanizmu z Antykithiry poznasz po obejrzeniu filmu dokumentalnego.
